Ontmoet Eline – Het leven gaat zoals het moet gaan
Mijn naam is Eline en sinds 2 jaar een weduwe van bijna 80 jaar. Geboren in Suriname uit Javaanse ouders en sinds 1963 woonachtig in Nederland.
Ik deel in mijn columns voor Ons Poppenhuis mijn ervaringen op basis van mijn levensloop. Op deze manier wil ik een bijdrage leveren aan het welzijn en welbevinden van ons vrouwen. Vooral mijn specifieke groei van een naïef meisje tot de vrouw die ik uiteindelijk ben geworden, mijn reis door mijn leven van Suriname naar Nederland.
24 februari 1963
Als jongedame van net geen 22 jaar, die niet verder is geweest dan Brits-Guyana, met de boot vertrekken uit Suriname.
Op weg naar Nederland, naar haar twee broers, maar vooral voor genezing van een scheur in haar trommelvlies. Waarschijnlijk veroorzaakt door een val en waarvoor, volgens de toenmalige oorspecialist, geen genezing mogelijk was in Suriname.
Het gevoel is niet te omschrijven als je ziet hoe je ouders steeds kleiner worden, omdat de boot steeds verder vaart. Maar pas wanneer je zelf moeder bent en je eigen kinderen moet uitzwaaien, besef je wat een verdriet dat teweeg brengt.
Maar toen??????
Toen had ik een gevoel van onwerkelijkheid én tegelijkertijd van onzekerheid: Voor het eerst onder moeders vleugels vandaan!
Toch kan ik me niet herinneren dat ik mij zorgen heb gemaakt over het onbekende én over wat mij allemaal te wachten stond.
Het vertrouwen daarin was groot en waarschijnlijk hanteerde ik onbewust toen al mijn levensleuze:
“Het leven gaat zoals het moet gaan.”
Of je nu te maken krijgt met zowel positieve als negatieve gebeurtenissen, accepteer dat en probeer er in ieder geval het beste van te maken.
Bovendien zorgde de spanning van het weerzien met mijn broers én de ontmoeting in levende lijve met de jongeman, met wie ik al 6 jaar gecorrespondeerd had, voor een niet te omschrijven gevoel.
Het werd al gauw duidelijk dat de jongeman in kwestie, mij meer dan aardig vond en ik langzamerhand veroverd werd door zijn charme en verliefdheid.
Het resultaat?? 5 juni 1964 waren we getrouwd, deels door het bovenstaande, maar grotendeels door zijn salarisverhoging én de toewijzing van een huis!
Achteraf gezien niet de meest ideale voorwaarden om te trouwen, maar……… Wat zijn dan de beste voorwaarden???????? In elk geval leek dat ons toen de beste oplossing en gingen wij samen wonen.
De gouden tip in een relatie
Daar gingen nog aan vooraf vele leuke uitjes, elke dag bellen en schrijven naar elkaar, elk weekend van elkaar genieten, afwisselend in Amsterdam waar hij woonde en in Rotterdam waar ik woonde. Als ik nu terug kijk op de eerste jaren van ons huwelijk, zou ik iedereen willen aanraden om, in welke relatie dan ook :
- Duidelijk kenbaar te maken wat je bedoelt
- Altijd laten weten hoe jij je voelt
- Maar vooral niet te vergeten om van jezelf te houden én voor jezelf te kiezen.
Want als je van jezelf houdt, voor jezelf kiest, dan alleen zal het lukken om te kunnen dealen met de eventuele gevolgen van nummer 1 en 2.
Een warme knuffel van mij en tot de volgende keer.
Eline
