Ontmoet Eline – Toekomst is ontdekken wat in het verleden goed was en daarop voortbouwen


Mijn naam is Eline en sinds 2 jaar een weduwe van bijna 80 jaar. Geboren in Suriname uit Javaanse ouders en sinds 1963 woonachtig in Nederland.
Ik deel in mijn columns voor Ons Poppenhuis mijn ervaringen op basis van mijn levensloop. Op deze manier wil ik een bijdrage leveren aan het welzijn en welbevinden van ons vrouwen. Vooral mijn specifieke groei van een naïef meisje tot de vrouw die ik uiteindelijk ben geworden, mijn reis door mijn leven van Suriname naar Nederland.
Accepteer wat is
Laat gaan wat was
Heb vertrouwen in wat komt
Onbewust is dit mijn leidraad geweest gedurende mijn hele leven, waardoor het telkens weer gelukt is om de draad op te pakken. De ene keer verspreid over een hele lange tijd en of na heel veel moeite, maar vooral met behulp van mijn hele wezen. Want, hoe vaak blijven wij niet hangen in de negatieve gebeurtenissen van het verleden? Terwijl juist de positieve herinneringen uit het verleden ons moeten sterken in het heden..
Natuurlijk beïnvloeden omstandigheden het wél of niet toepassen van de prachtig in woorden tot uitdrukking gebrachte wijsheden. Omstandigheden als een slechte gezondheid, het alleen moeten groot brengen van de kinderen, een tekort aan financiële middelen, het hebben van een niet zo warme familierelatie enzovoort. Alleen al het benoemen hiervan geeft een gevoel van een dichtgeknepen keel én een nog beroerder gevoel.
EEN STUKJE KAAS VERDELEN MET VIJF MAN VERSUS HET DUBBEL GENIETEN VAN KAAS
Maar waarom zou je je dat als mens moeten laten wel gevallen?
Mijn ervaringen uit het verleden probeer ik om te bouwen tot een leven met een glimlach in het heden.

Mijn verleden:
- Een stuk bubbakasie (de harde korst van de kaas) van 5 cent moeten verdelen met 5 man.
- Elke dag hetzelfde broodbeleg.
- Met plastic schoentjes moeten lopen.
- 1x per jaar een stukje kip mogen proeven.
De glimlach vandaag:
- Het dubbel genieten van elk stukje kaas.
- Het besef dat je, hoe dan ook, nooit droog brood kreeg.
- Het waarderen van elk paar schoenen die je kan kopen.
- Hierbij hoort een bijzonder verhaal. Ik zal namelijk nooit vergeten dat toen mijn zus voor haar studie bij Schoevers bij ons inwoonde en haar eerste kerst met ons vierde, ze als kerstwens had, een hele gebraden kip voor haar alleen. Wie zou bij het lezen hiervan geen glimlach voelen opkomen!!!!!

Mijn ouders, in het bijzonder mijn vader als boekhouder, hebben krom gelegen van de zorgen om het financieel voor elkaar te krijgen en daarnaast ook voor 3 kinderen schoolgeld te moeten opbrengen zodat zij naar de kweekschool konden (pedagogische academie). Maar zo praktisch als mijn moeder was, had zij al gepland, om van het eerst verdiende zure geld van de zonen, een goede koelkast te kopen, gevolgd door een wasmachine en meer….
Niet zeuren over de pijnen en gebreken van het verleden, maar de toekomst al positief invullen. Toekomst is ontdekken wat in het verleden goed was en daarop voortbouwen.
Warme groet,
Eline